İYİLİK ÜZERİNE 2

İyilik sadece sevdiklerine ilişkin gerçekleştirilen olumlu ve yararlı davranışlar değildir. Elbette takdire değerdir lakin sevdiklerin için yapılanlar çoğunlukla güdüseldir.

İyiliğin "mutlak iyilik" olması ölçütü, kişilerin sevmediklerine/bilmediklerine yönelik oluşudur.

İyiliğin evrensel ve toplumsal işlevselliği ise ancak bireyci olmaktan çıkarılması ile anlamlı ve dönüştürücü olabilir.

İyilik Kant'ın idealizminde (iyilik bir görevdir) olduğu gibi bireysel bir tutum ve davranış olmaktan asla çıkarılmamalı ama salt ona da indirgenmemelidir. İdealizmdeki iyiliğin eleştirisi ve yeniden konumlandırılması "sistematik iyilik", "örgütsel iyilik" ya da "kamusal iyilik" olarak organize edilmeli ve yapılandırılmalıdır. Bu konuda Kant öncesi ve sonrası filozoflar, bilim ve düşün insanları eleştirel şeyler söylemişlerdir zaten. Pozitivizm, rasyonalizm ve özellikle materyalizmin ve diğerlerinin bu bağlamda söyledikleri çok önemlidir.

İyilik her halükarda bireyin başladığı ve başlattığı bir durumdur. Bireyin bireysel olarak içinde olmadığı hiç bir şey olması gerektiği gibi değildir.

Sadaka kültürünün bir iyilik olmadığı sadaka verenlerin iyiliklerinin esasen bir iyilikten çok daha başka bir şey olduğu mutlak bir gerçekliktir.

İyilik yararlılıktır. Her türlü yararlı üretim iyiliktir.